Norm savoire-vivre jest bardzo mnóstwo, ponieważ zasady te odnoszą się do każdej dziedziny naszego życia. Przyjrzyjmy się choć kilku z nich, w szczególności tym, które nawiązują do naszego postępowania przy stole i relacji w pracy. zwracamy się do wszystkich osób w towarzystwie z szacunkiem. Wyłączamy telefon, słuchamy każdego z uwagą.

Co z tym powitaniem?

W naszej polskiej tradycji mężczyźni całowali na przywitanie kobietę w rękę. Wraz z rozkwitem etykiety na oficjalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze wypada podać rękę, uścisnąć ją lekko, nie potrząsając. Jeżeli osoby na spotkaniu są równorzędne pod kątem pozycji zawodowej, to pani pierwsza wysuwa dłoń. Starsza osoba również ma pierwszeństwo przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym pozycją zawodową.

Zachowanie przy stole

Do stołu siadamy w miejscu określonym zazwyczaj wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie skręcamy ich. Dłonie zaś nieznacznie opieramy o stół. Nasza sylwetka powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Widelec z niewielką dozą jedzenia kierujemy na wprost do ust. Ważne jest, żeby siedząc przy stole okiełznać jednocześnie sztukę sympatycznej rozmowy i jednoczesnego spożywania posiłku. Zasada wydaje się łatwa - kierujemy jedną uwagę, lub kwestię do sąsiada po prawej, nabieramy malutką ilość potrawy na łyżkę wkładamy do ust, jemy i z próżną buzią rozmawiamy z sąsiadem po lewej. Raz jeszcze nabieramy pokarm, jemy i kontynuujemy rozmowę. Ten model może wydawać się udawany i pozowany, lecz ma on na celu zrealizowanie dwóch podstawowych reguł - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej przyjemnej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Warto wspomnieć, że nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przygotowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, by znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zwykle spoczywają najbliżej talerza, następnie do ryb, a do przystawek leżą w następnej kolejności. Łyżka do zupy spoczywa po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza znajdują się sztućce deserowe. Naczynia na trunki ułożone są w następującej kolejności: trochę wyżej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na ostatek na musujące napitki i likiery. Po lewej stronie talerza rozmieszczona jest filiżanka na kawę. Wszystkie trunki pijemy malutkimi łyczkami, kieliszki stale trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po ukończeniu posiłku bezwarunkowo czekamy na znak gospodarzy, dopiero, gdy oni dadzą znak, możemy zsunąć serwetkę z kolan, odłożyć ją przy talerza i nie szurając krzesłem powstać i powiedzieć „dziękuję”.

Płeć czasem ma konotacja

Mimo Nie bacząc na tego, że w stosunkach biznesowych najistotniejsze jest funkcja, jakie się zajmuje, są sytuacje, w których kobieta ma prymat. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w formalnej postaci, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja w sąsiedztwie. Przy wchodzeniu do pomieszczenia albo do windy zawsze kobieta wkracza pierwsza. W przypadku jednak, gdy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, bo to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zwykle też przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i chęci do poparcia.

Reguł savoire-vivre jest bardzo dużo i faktycznie warto ten sprawa zgłębić bardziej na swój użytek. Najczęściej znajomość ogólnie zaakceptowanych norm przyzwoli nam poprawnie zachować się w bardzo odmiennych miejscach. Zawsze jednakże wybierając się do kraju o całkiem odrębnej kulturze trzeba zaznajomić się z normami tam panującymi.